Ondertussen vertrekt Davy met gierende banden met de bestelwagen. Anthony komt binnen en zet zich op de divan. Hij zucht. Niet veel later wordt de straat verlicht door felblauwe flitsen. Er wordt aan de deur gebeld. Ma gaat opendoen, en ja hoor, daar staat de politie.
"Mevrouw, is uw zoon thuis ?" vragen ze. "Ja, die is hier... AAAnthonyYYYYY !!" antwoordt Ma, terwijl ze meteen haar zoon roept. Anthony gaat naar de voordeur, en de politieman vraagt: "Hebt gij hier just ne brommer laten brengen door iemand met een beige camionet ?" "Ja," zegt Anthony, "mijn achterband was kapot, en ik heb 'n kameraad gevraagd of die efkes m'n brommer wou thuisbrengen."
"Mogen we die brommer eens zien?" vraagt de politieman.
"Ja, kom maar efkes mee" zegt Anthony, en hij loodst de politiemannen mee naar de achterkant van het huis, waar ze zich vergewissen van de platte achterband.
"Ah okee, da's in orde" zeggen de politiemannen, en ze vertrekken weer.

Anthony komt terug in de living zitten en Ma knipoogt: "Jongen, gij kunt goed liegen, just zoals Pa", en ze geeft hem een schouderklopje.

Plotseling vraagt Patricia: "Ma, mag ik naar Spanje ? Yorje vraagt of ik 'n keer kom". "Joeng, stoem wicht," antwoordt Ma, "Wa zou ge toch met die espanjol gaan doen, ge het dieje Kenny toch ?!"
De manier waarop ze Kenny zegt, zorgt voor hilariteit bij Anthony. Patricia verdedigt zich: "Kenny vindt dat niet erg, en trouwens, ik wil Yorje gewoon eens in't echt zien." Ma sluit haar ogen en zucht. Ze geeft geen antwoord. Patricia beseft ook dat ze het vandaag niet meer hoeft te vragen.

Het is al vrij laat, iedereen ligt in bed als Pa thuiskomt. Knuffie, de hond blaft zich de keel schor. "Govvehdoemhheuh lelijk beest zwijg!" roept Pa met een dubbele tong. Hij heeft het gerstennat weer rijkelijk laten vloeien, zoveel is duidelijk.
Knuffie houdt echter niet op met blaffen. Er klinkt een doffe slag, een onvertaalbare krachtterm van Pa en gejank van de hond, die nu wel stil wordt. Pa komt vierklauwens de trap op en strompelt de slaapkamer binnen. Hij smijt zijn schoenen uit en ontdoet zich van zijn bovenkledij.

Hij gooit de deken opzij en wil gaan liggen, maar dan vraagt hij:
"Seg hoe komt het dat het bed zo naar de hond stinkt? Heeft dat beest hier geslapen of wa?!"
"Neenee" zegt Ma met enige onzekerheid in haar stem. Pa gaat liggen maar vliegt onmiddellijk weer recht.
"Godverdoeme wat is dàt hier?!" roept hij, terwijl hij met zijn voeten naar een hard voorwerp vist. Het is een hondenspeeltje, zo'n plastieken knaloranje egeltje dat piept als je er in knijpt.

"Allez, wat doet da ding hier in da bed !?" vraagt hij.
"Ah, da's van mij," zegt Ma zenuwachtig, "ik steek dat in mijne mond als ik tandpijn heb, kijk maar !" en ze steekt het egeltje in haar mond en bijt er in. Het piept, en beneden begint Knuffie te blaffen.
"Joeng joeng joeng, " klaagt Pa, terwijl hij zich op z'n zij legt. Hij laat nog 'n knaller van 'n scheet en trekt de deken naar zich toe.

Ma kruipt ook onder de wol en vraagt voorzichtig of ze ook wat deken mag hebben, maar Pa wordt, zoals verwacht, kwaad. "NONDEDJU ! Gij hebt nondemiljaar 4 maaanden onder deze deken kunnen liggen! Egoïst ! Denkt ge da 't in den petoet allemaal zo comfortabel is!?"
Ma zegt niks, maar ontdoet zich van haar panty, die ze was vergeten uit te doen, en rolt zich tot een bolletje.

Midden in de nacht staat Patricia plotseling aan de slaapkamerdeur te roepen. "Ma ! Ik hem 'n sms gehad van Yorje, die wil da ik NU kom! Mag ik?!"
Ma en Pa zijn net hun eerste nacht samen op een fysieke manier aan 't vieren...
"VERDOEME, LOEMP KALF..." slingert Pa eruit... "gij denkt toch niet zeker dat ik u op dit uur naar die paëlla gaan voeren?" waarop dochter Patricia het op een hartverscheurend snikken zet... en welke vader kan zulk dochterleed onbewogen voorbijgaan?

De barrelige Ascona zette zich met moeite in gang...Patricia en een zuchtende Pa reden de met straatlantaarns omgorde straat uit, terwijl moeder op de onderlip bijtend met een gescheurd diafragma op de rand van het bed achterbleef.