Blog
- Geej se lèllike voel hod!
- Chaos is a friend of mine. ~ Bob Dylan
- de kapperszaak is permanent gesloten
- You and your entire flat earth ass-crack sniffing circus are proof that no matter how humanity advances, there will always be those who carry the recessive genes for moronism.
- Als ge de stukken er ziet afvliegen...dat zijn die van mij!! Amai @stubru los door elke lat. #greatestswitch
- Het meel zorgt voor een natuurlijke en gezonde groei van de kippen, het kan geveord wordne vanaf dag 1 totdat de kuikens legirjp zijn
- er zijn maar weinig huizen in Vlaanderen waar er géén lijmtang in de keukenla ligt
- Allemaal goed en wel en zeer interessant, maar nu weet ik nog steeds niet waarom Sidonia geen borsten heeft!!
- man man nou moet ik in bad, zal int vervolg van de kattestrond moeten afblijven he
- Gij moogt uw smoel dichthouden, is dàt niks!?
- Gij hedt kak aan uw hand! Stikjaloers
- De verdachte had als alibi dat hij op het moment van het misdrijf in Sint-Gillis-Waas
- gestrondheid!
- Latex laat exceem
- telkens als ik iets nieuws leer, verleer ik iets anders, laatst na die tapcursus kon ik niet meer autorijden!
- Verknoei je tijd op een nuttige manier!
2 alternatieve Roodkapje-verhalen
Brigitte, 2004-03-27
Er was eens een jongere die Roodkapje heette. Ze woonde met haar moeder aan de rand van een groot bos. Op een dag vroeg haar moeder haar om een mandje met vers fruit en bronwater naar het huis van haar grootmoeder te brengen - beslist niet omdat het vrouwenwerk zou zijn, maar omdat het een gulle daad was die goed paste in het kader van sociale vernieuwing. Bovendien was grootmoeder NIET ziek, maar in blakende gezondheid en bij haar volle verstand, en was ze zeer goed in staat om als rijpere volwassenen voor zichzelf te zorgen. Aldus ging Roodkapje met haar mandje op weg door het bos. Veel mensen geloofden dat het woud onheilspellend en gevaarlijk was, reden waarom ze er nooit kwamen. Roodkapje echter was voldoende vertrouwd met haar eigen ontluikende sexualiteit om zich door zo’n doorzichtige freudiaanse verbeelding niet te laten intimideren. Op weg naar grootmoeders huis werd Roodkapje aangesproken door een wolf, die haar vroeg wat er in het mandje zat. Zij antwoorde: ”Een paar gezonde hapjes voor mijn grootmoeder, die zeer goed in staat is om als rijpere volwassenen voor zichzelf te zorgen.”De wolf zei: ”Weet je, liefje, het is voor een klein meisje niet veilig om alleen door deze bossen te lopen.” Roodkapje zei: “Dat vind ik een seksistische en uiterst beledigende opmerking, maar ik zal het laten passeren vanwege je traditionele status van maatschappelijk verworpene. Het zal wel komen door de druk die zo’n positie met zich mee brengt dat je je een geheel eigen op zich zelf valide, wereldbeeld hebt gevormd. Neem me niet kwalijk, nu moet ik verder” Roodkapje liep verder over het bospad. Maar omdat zijn buitenmaatschappelijke status de wolf bevrijd had van iedere slaafse onderworpenheid aan het lineaire westerse denken, wist hij een kortere weg naar grootmoeders huis. Hij stormde het huisje binnen en at grootmoeder op, wat een zonder meer begrijpelijke daad was voor een vleeseter als hij. Niet gehinderd door rigide, traditionalistische opvattingen over wat mannelijk of vrouwelijk zou zijn, trok hij vervolgens moeders nachthemd aan en sprong hij in bed. Roodkapje kwam het huisje binnen en zei: “Grootmoeder, ik heb wat vet- en zoutarme hapjes meegebracht ter ere van uw rol als wijze en koesterende matriarch.” Vanuit het bed zei de wolf met zachte stem: “Kom dichterbij kind, zodat ik je kan zien.” Roodkapje zei: “Ach, ik was vergeten dat u dezelfde optische uitdaging geniet als een vleermuis.Grootmoeder, wat heeft u grote ogen!” “Die hebben veel gezien en veel vergeven, liefje.” “ Grootmoeder wat heeft u een grote neus - zuiver relatief gezien natuurlijk, en hij ziet er op zichzelf best wel aardig uit!” “Die heeft veel geroken en veel vergeven, liefje.” “Grootmoeder, wat heeft u een grote tanden!” De wolf zei: “Ik ben tevreden met wie ik ben en wat ik ben,” en sprong uit zijn bed. Hij greep Roodkapje in zijn...
Er was eens een jongere die Roodkapje heette. Ze woonde met haar moeder aan de rand van een groot bos. Op een dag vroeg haar moeder haar om een mandje met vers fruit en bronwater naar het huis van haar grootmoeder te brengen - beslist niet omdat het vrouwenwerk zou zijn, maar omdat het een gulle daad was die goed paste in het kader van sociale vernieuwing. Bovendien was grootmoeder NIET ziek, maar in blakende gezondheid en bij haar volle verstand, en was ze zeer goed in staat om als rijpere volwassenen voor zichzelf te zorgen. Aldus ging Roodkapje met haar mandje op weg door het bos. Veel mensen geloofden dat het woud onheilspellend en gevaarlijk was, reden waarom ze er nooit kwamen. Roodkapje echter was voldoende vertrouwd met haar eigen ontluikende sexualiteit om zich door zo’n doorzichtige freudiaanse verbeelding niet te laten intimideren. Op weg naar grootmoeders huis werd Roodkapje aangesproken door een wolf, die haar vroeg wat er in het mandje zat. Zij antwoorde: ”Een paar gezonde hapjes voor mijn grootmoeder, die zeer goed in staat is om als rijpere volwassenen voor zichzelf te zorgen.”De wolf zei: ”Weet je, liefje, het is voor een klein meisje niet veilig om alleen door deze bossen te lopen.” Roodkapje zei: “Dat vind ik een seksistische en uiterst beledigende opmerking, maar ik zal het laten passeren vanwege je traditionele status van maatschappelijk verworpene. Het zal wel komen door de druk die zo’n positie met zich mee brengt dat je je een geheel eigen op zich zelf valide, wereldbeeld hebt gevormd. Neem me niet kwalijk, nu moet ik verder” Roodkapje liep verder over het bospad. Maar omdat zijn buitenmaatschappelijke status de wolf bevrijd had van iedere slaafse onderworpenheid aan het lineaire westerse denken, wist hij een kortere weg naar grootmoeders huis. Hij stormde het huisje binnen en at grootmoeder op, wat een zonder meer begrijpelijke daad was voor een vleeseter als hij. Niet gehinderd door rigide, traditionalistische opvattingen over wat mannelijk of vrouwelijk zou zijn, trok hij vervolgens moeders nachthemd aan en sprong hij in bed. Roodkapje kwam het huisje binnen en zei: “Grootmoeder, ik heb wat vet- en zoutarme hapjes meegebracht ter ere van uw rol als wijze en koesterende matriarch.” Vanuit het bed zei de wolf met zachte stem: “Kom dichterbij kind, zodat ik je kan zien.” Roodkapje zei: “Ach, ik was vergeten dat u dezelfde optische uitdaging geniet als een vleermuis.Grootmoeder, wat heeft u grote ogen!” “Die hebben veel gezien en veel vergeven, liefje.” “ Grootmoeder wat heeft u een grote neus - zuiver relatief gezien natuurlijk, en hij ziet er op zichzelf best wel aardig uit!” “Die heeft veel geroken en veel vergeven, liefje.” “Grootmoeder, wat heeft u een grote tanden!” De wolf zei: “Ik ben tevreden met wie ik ben en wat ik ben,” en sprong uit zijn bed. Hij greep Roodkapje in zijn...
~ Bekeken: 113 × | TOP | THUIS | TERUG
Doe mee!
Eluterius groeit door inbreng van gebruikers. Wil jij ook weetjes delen en dingen toe kunnen voegen? Word lid!
Weekpoll
En ook...
Top-30
De tussenstand in onze Eigenzinnige 30 van
week 13/2024. Muziek van 1950 tot nu!1
2
3
4
7
9
10
11
13
LANA DEL REY - Old Money 35
14
15
17
BOZZ SCAGGS - Lowdown 12
18
20
TEARS FOR FEARS - Change 18
21
22
23
S.B.B.L. - Purple Mix 24
24
25
26
27
ROB D - Clubbed To Death 26
28
Rechts